تاریخ چاپ
پارس‌ها خط میخی را با خط عرب جایگزین کردند. این الفبایی که کمتر از 30 حرف داشت، در اساس از خطوط تیره مشابهی ساخته شده بود که با زاویه‌های 90 درجه به هم برخورد می‌کردند. طی 15 قرن، پارس‌ها دو تحول اساسی در آن ایجاد کردند : ضخامت تیره‌ها تغییر کردند و زاویه‌ها گوناگون شدند؛ سپس با هم‌آهنگ کردن آنها منحنی‌ها جای تیره‌ها و زوایا را گرفتند. طی قرن‌ها بردباری و عشق، استادان خوشنویسی ایران کوشیدند این خوشنویسی را با تمامی فرهنگ پارسی هماهنگ کنند.
هنرمندان معاصر ایران با ابداع نوعی «خوشنویسی- نقاشی» به ما امکان دادند که زیبایی و لطافت این خط را حس کنیم. خود را در تأثیرات حروف رها کردن، زمان را فراموش کردن، در این علایم شنا کردن، با بارانی از حروف لمس شدن، جملات و اشعار را به بازی زمان سپردن، این است آن چیزی که می‌خواهم در مقابل دیدگان شما قرار دهم.
کجا هستند حروفی که، هزار سال پیش از دستان استادان بر کتاب‌های دستنویس جریان می‌یافتند؟ کجا هستند کلماتی که مغول‌ها آنها را سوزاندند؟ کجا هستند اشعار گم شده در صحراها، حل شده در تخیلات و رویاهای یک ملت؟ کجا هستند منحنی‌هایی که به لطف آنها ملتی آینه جهان را می‌دید؟ من آنها را می‌جویم...
