تاریخ چاپ
بارشِ بی بارانی !
چون تماشای بهار،
گشادهای ! ترانهای ! سحری !
پیچشی ! برگی ! گندمی !
پوپکِ پرواری !
خدایی !
و لبخندهای در کنارهی ابرهای فراوانی،
با این همه چون واژهی سادهی نخستین،
تو خودی.
آری، بی من، جز من.
۲۰۰۲ حسن مکارمی
Poésie Persanne
Un site pour partager l'Art