پرتگاه ندانستن

تاریخ چاپ

افتادگان بی‌نگاه،

با ترانه‌ای خفته در دل،

و دستانی تا نیایش بلند،

و چشمانی تا آسمان باز

افتادگان بی‌نگاه،

بیداری امید می‌پاشند،

به فریاد پاسخ می‌گویند،

و دانسته‌های خاکستری را به رنجوَران می‌بخشند.

در راستای ندانستن‌هایشان،

افتادگانی دیگر در راهند،

با نیایش و ترانه و فریاد.

افتادگانی دیگر.

 ۲۰۰۲  حسن مکارمی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *