تاریخ چاپ
افتادگان بی‌نگاه،
با ترانه‌ای خفته در دل،
و دستانی تا نیایش بلند،
و چشمانی تا آسمان باز
افتادگان بی‌نگاه،
بیداری امید می‌پاشند،
به فریاد پاسخ می‌گویند،
و دانسته‌های خاکستری را به رنجوَران می‌بخشند.
در راستای ندانستن‌هایشان،
افتادگانی دیگر در راهند،
با نیایش و ترانه و فریاد.
افتادگانی دیگر.
۲۰۰۲ حسن مکارمی
