تاریخ چاپ

من, خود من, خودم , که بین سوژه و ابژه گرفتار می آید , رابطه ای ویژه و ژرف در میان: گیجی, یکپارچگی و دوری و در همین حال چنان نزدیک که گویی , این من , دیگریست. آیا این من, آنیست که در خیال ساختمش, یا آنیست که در خیال دیگریست, کدام آیینه راست نماتر است یا

کمتر کژنماست , تابلوهایی با همه این تردید ها... حسن مکارمی 

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *