تاریخ چاپ

 تنها می‌میرم، تنها زاده شده‌ام، اما با تو می‌زیم ای رنج

 در غروب‌های غربت، چندان وقت می‌ماند که به خالی روزم بیندیشم

   حسن مکارمی ۱۹۸۴ پاریس 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *