تاریخ چاپ
ترنم هزار ساله نوای ایران ,
در عبور از دشت فاس,
به راه اندلس ,
از لابلای پنجه های عود سعید,
در آن شب گنوا,
در جانم به رقص آمد.
و سیلاب ادغام فرهنگهای هزاران ساله خروش آفرید.
و ثانیه ها با سالها آشتی کردند,
در چرخش دستان و کوبش پی ها.
و هیچ کس عرب نبود, بربر نبود, اندلسی نبود,
هیچ کس , هیچ کس نبود: بود هم نبود.
پنجه های سعید بود و دا نههای مروارید.
زخمه های پی در پی.
حسن مکارمی
بهار ۲۰۱۲ فاس