با رسم داوطلبانه، با دستش، اولین خط بر دیوار یک غار، بشر قدمی برداشت، او تفاوتش را با دنیای حیوانات اعلان کرد، او بازهم بیشتر راست شد، دورتر را نگریست، او گفت «من می‌توانم و من می‌دانم»، او خود را آزاد کرد، سمبولیسم‌ش را پیش راند، این رابطه منحصر به فرد با خود و جهان ادامه مطلب

این تابلو به اندازه ۲۱۰ در ۱۰۰۰ سانتی متر بر اساس منظومه منطق الطیر بزرگوار فریدالدین عطار نیشابوری , در سالهای ۲۰۰۶ و ۲۰۰۷ در پاریس تهیه شده است. از سمت راست با مجمعی کردند مرغان جهان , تصویر کره زمین و مرغان به در آن آغاز می شود و به هفت مرحله و دره ادامه مطلب

ورای بدن، خطوط نادیدنی : از معبری با خطوط بدن، خطوطی آنجا هستند، که دیده نمی‌شوند، من مجدداً با خوشنویسی نوشتم، به صورت نقاشی، محیط من، سه پرنده در یک پرنده. دیدن، شنیدن، حس کردن، خودمان و بیرون خودمان، آن «حقیقت» که در ماست، که ما را به بازی وامی‌دارد، که در چند قدمی منتظر ادامه مطلب

علایم می‌توانند به تنهایی، جداگانه زندگی کنند، بدون حمایتی خاص، بدون هیچ پیوندی بین آنها، در دورانی متفاوت، و در بطن فرهنگ‌هایی گوناگون، ولی نماد‌ها و مفاهیم با هم هستند؛  آنها موضوع مبادله اند، هر نماد گذشته‌ای دارد، او حاصل نماد دیگری است و، بنوبه خود، دیگری را تولید می‌کند. الفبا، اجزاء زبان (موسیقیایی، ریاضی ادامه مطلب

بیش از پانزه سال پیش, نامهای تابلوهای این مجموعه را که در کنار هم گذاشتم تا کاتالوگ نمایشگاه را آماده کنم, بنظرم شعری شدند گویا: ابرها, چون می نگرم, چندان دور نیستند,چون عشقی بی دلیل,چون نوای دستی که دیگری را میرقصاند,اینان راه های عجیب پیدایش جهان را نشان می دهند,چون بدنهایی که خود را در ادامه مطلب