مجمعه‌ای از عشق فراهم آور

که من به تبسم‌های روزانه‌ی تو آلوده‌ام.

پرسش‌های خالی مرا در کناره‌ای رها کن

فرزندان امیدمان را بر سفره‌ی نشاط بنشان.

تا خورشید را در گرمای دل پنهان سازیم.

همگان را آوازی دارم، شیرین

نوایی باز بفرست.

تا ترانه هستی را بسراییم.

این نیکی تکرار پاکی در رگ‌های زندگی،

فراز جایی است،

مجمعه‌ای از عشق فراهم آور

که من به تبسم‌های روزانه‌ی تو آلوده‌ام.