چه گوارا  ترانه ای است از نامجو , خواننده و موسیقی نواز ایرانی. این ترانه بر اساس آهنگ ترانه هستا سیمپر نوسته شده است که خود در سال ۱۹۶۵ توسط کارلوس پوبلا نوشته شده است. این ترانه مرا دگرگون کرد و انگیزه کار بر روی مجموعه ای از تابلو شد. در سال ۲۰۱۲ که ادامه مطلب

من, خود من, خودم , که بین سوژه و ابژه گرفتار می آید , رابطه ای ویژه و ژرف در میان: گیجی, یکپارچگی و دوری و در همین حال چنان نزدیک که گویی , این من , دیگریست. آیا این من, آنیست که در خیال ساختمش, یا آنیست که در خیال دیگریست, کدام آیینه راست ادامه مطلب

خاطرات کاربرد حنا در ذهن من. حنا را بر پوست می کشیدیم تا زیبایی بیافرینیم, که بر پوست بماند, شاید برای آنکه پوست , چیز دیگری به جز واقیعت جهان خارج را نیز بیاد بیاورد. من نیز از حنا به همین دلیل استفاده می کنم. طبیعت که هم زیبایی است و هم پایندگی, گویی می ادامه مطلب

تابلو های پیش چشمان شما , حاصل آشنایی من با استاد بزرگ, نقاش, خوشنویس و شاعر چینی فان زنگ است . در سال ۲۰۰۹, به دعوت یونسکو در پاریس هر دو در کنفرانس و نمایشگاهی بمناسبت جشن تنوع فرهنگها شرکت کردیم. عنوان سخنرانی که با پرسش و پاسخ بیش از سه ساعت بدرازا کشید, نگاهی ادامه مطلب

تکه هایی جسته و گریخته از شعرهای فراموش شده مرا رها نمی کنند. باز می گردند, خود را بر من می نشانند, و مرا تا میز کار با خود می برند. همین تکه ها هستند که رنگها را برمی گزینند, و در مقابل چشمانم می رقصند. و می روند. من می مانم و حروفی در ادامه مطلب