Poésie Persanne

Un site pour partager l'Art

تیتر

تقدیم به صدها انسان شریف و همراهی که در نیم قرن گذشته رفتند تا کرامت آدمی را ارج بگذارند و دیگر باز نیامدند.
ولی نیامد…
گفت و گفت…
همه ی ظرف ها را که شستم می آیم..
گفت و گفت …
همه درها را که بستم می آیم..
هر چه منتظر ماندیم نیامد.
ظرف ها همه پاک بودند و درها همه بسته ،
ولی نیامد…
کارتن خواب ها،
قبر خواب ها،
قلندران ‌بی جا و بی مکان،
عاشقان واله و شیدا :
نه ظرفی دارند و نه دری.
گویی آن شب رفت ، در آخر آن شب رفت:
تا ظرف بی ظرفان شود،
تا در بی دران شود.
هنوز صدایش در انتهای هر شب از آشپزخانه می آید:
همه ظرف ها را که شستم،
همه در ها را که بستم ،
می آیم.
حسن مکارمی
فرانسه بهار ۱۴۰۰